De kracht van Multiculturele Kooklessen
Wat begon als een idee is in twee maanden tijd uitgegroeid tot een enorm succes; de multiculturele kookles. Op 8 mei kwam een groepje wijkbewoners voor het eerst samen in buurthuis de Kolk in Zaandam om kennis te maken met de multiculturele kookles. De geslaagde aftrap zorgde ervoor dat steeds meer wijkbewoners zich aanmeldde bij Marlène, één van de deelnemers van Buurtpunt. Samen met andere enthousiaste deelnemers bracht zij het idee in bij opbouwwerker Mirjam van het Sociaal Wijkteam de Rosmolenwijk. Met een start van 15 dames naar een afsluitende maaltijd op 26 juni waarbij 40 dames aanschoven is de groep meer dan trots.
Marlène (vrijwilligster): “Een extra schep eten nam ik bij de stamppot zuurkool, dat is toch wel mijn favoriet. De andere gerechten moest ik leren kennen, even wennen maar lekker! Mijn rol was: wijkbewoners inschrijven voor de kookles en telefoontjes aannemen van mensen die interesse hadden. De aanmeldingen werden letterlijk ieder week meer. De diversiteit van mensen maakt dat de kookles zo leuk was. Allerlei verschillende culturen bij elkaar, je proeft uit elkaars keuken en leert elkaar beter kennen. Ook al spreken we niet altijd dezelfde taal, er heerste een bepaalde gezelligheid. Ik zag soms mensen – die elkaars taal niet spreken – in gesprek met elkaar. Dan dacht ik: ‘hoe dan?’ Zo zie je maar dat je met handen en voeten een eind komt.
Ik heb gemerkt dat mensen behoefte hebben aan activiteiten, ze zijn blij. Vooral mensen die alleen zijn. Tegen mijn eigen kinderen heb ik gezegd dat ik een ander mens ben geworden sinds de kookles. Ik verheugde me op de maandag. Mijn zoon zei laatst tegen mij: ‘mama, wat is er met je?’. Ik zei dat ik me blij voel omdat ik ergens verantwoordelijk voor ben en het zo fijn is om samen te komen met andere mensen. Terwijl ik dit zeg krijg ik er weer kippenvel van.
Afgelopen week heb ik mijn vriendin, die ik al vanaf mijn 7e ken, voor het eerst meegenomen naar de kookles. Ook zij vond het geweldig. Tijdens de afsluiting was zij er weer bij en hebben we genoten van van ‘Msakhan’, een gerecht uit de Palestijnen.
Ik hoop dat we het voor elkaar krijgen dat deze activiteit door blijft gaan. Ik zou de kookles iedereen aanbevelen omdat het mensen bij elkaar brengt, eenzame mensen hebben een doel.’’
Mirjam (opbouwwerker): ‘’Vooraf had ik niet kunnen bedenken dat de multiculturele kookles zo’n succes zou worden. Ik kan zeggen dat het ons aardig is gelukt om wijkbewoners te verbinden. Ook wijkbewoners die eerder niet veel buiten de deur kwamen hebben wij mogen ontvangen. Mensen die elkaar niet kenden zeggen hun buurtgenoten nu gedag op straat. Ook worden er onderling afspraken gemaakt om thuis af te spreken voor een bakje koffie. Taal is soms een barrière maar hoeft niet altijd een obstakel te zijn. Zo keek ik vol bewondering naar een Syrische en Russische dame; met behulp van Google translate waren zij in gesprek met elkaar.
De kookles was een pilot. Vanuit het Sociaal Wijkteam wilden we inventariseren of er behoefte aan een activiteit als deze was. Het is gebleken dat de animo hoog is en dat eten echt verbindt.
Met de bijdrage van Buurtbudget, budget van Buurtpunt en een eigen bijdrage hebben wij samen een fantastische activiteit gedraaid. Ik wil alle vrijwilligers en deelnemers bedanken: elke maandag hebben zij van A tot Z alles zelf geregeld, echt teamwork. Ik ben blij dat ik hen heb leren kennen en ben heel trots op iedereen! We gaan ons best doen om de multiculturele kookles voort te zetten.”
Maaike (vrijwilliger): ‘’Ik zit in de commissie van Buurtpunt. Zo ben ik betrokken geraakt bij de multiculturele kookles. Op maandagochtend drink ik altijd koffie met een groep Nederlandse dames in buurthuis de Kolk. Ik heb de dames meegenomen naar de kookles en samen hebben we een Hollands gerecht geïntroduceerd: stamppot zuurkool. Dit viel goed in de smaak. Ik vind het leuk dat ik de dames met een andere afkomst heb leren kennen. De taal is soms wat moeilijk maar we doen ons best.
Het Afghaanse gerecht wat tijdens de eerste kookles op het menu stond is mij bijgebleven, ik vond het heel lekker. Het zou goed zijn als de kookles door blijft gaan, het was leuk en gezellig. Van mij mag het dan wel in kleinere groepen worden verdeeld zodat je nog makkelijker contact maakt met elkaar.’’
